domingo, 20 de mayo de 2012

JUEGO DE NIÑOS




Recuerdo la mayor parte de mis 17 años. recuerdo el día que nos conocimos, su sonrisa, el tacto de su piel. 
Puedes estar en cualquier situación cuando tu vida comienza, cuando el futuro se abre ante ti, y puede que al principio ni siquiera te des cuenta, pero de repente, ocurre.
(...)
Hay millones de personas por ahi, pero al final, todo se reduce a una sola. A veces me entra el pánico, me olvido de respirar, pero sé, sé que hay algo hermoso en todas mis imperfecciones, una hermosura que él realzó para que yo la viera, una fuerza que nadie podrá quitarme jamás.



2 comentarios:

  1. No és un comentari a aquest post, és a tots i el que he de dir és:
    Felicitats!!, perquè hi ha poessia, hi ha cor, hi ha esperit de tu mateixa a cada cop, a cada paraula.
    Felicitats!!.

    ResponderEliminar